Cedar Breaks, regen en wachten

Woensdag was een rare dag. We staan bijtijds op om onze tent af te breken en de auto in te pakken. We ontbijten in Torrey waarna we richting Cedar Breaks rijden. Onderweg krijgen we het bericht dat er op Schiphol een grote brandstofstoring is. En ook al vliegt Cecile pas de volgende dag voelt het oncomfortabel. Het houdt ons dan ook de hele dag bezig.Cedar Breaks biedt prachtige uitzichten over een soort amfitheater zoals Bryce. Wat kleiner en minder indrukwekkend, maar zeker de moeite waard. Het plan was om de middag langs de oever van een meer door te brengen, maar het gaat regenen en het houdt ook niet meer op.We rijden via Brain Head, een ski-oord in de winter, naar Cedar City. Het gaat onderweg alleen maar harder regenen. We eten wat bovenop de berg. Het is er koud en nat. Onderweg zien we overal de vlag wapperen. In elk dorp waar we doorheen rijden staan rijen vlaggen in de berm. Het blijkt een Utah feestdag te zijn: Pioneer Day.In Cedar City wordt het gelukkig droger. We hebben een kamer geboekt bij een geweldige Bed&Breakfast. Een groot koloniaal huis met een veranda en kamers vol met spullen…. de eigenares is een verwoede verzamelaar. Wij slapen in de Hunters room. Overal schilderijen en beelden van eenden, herten, enzovoort.In de avond wandelen we naar het centrum van Cedar City. The old main. Het is niet wat je zou verwachten van een oud centrum, maar voor Amerikaanse begrippen was het best gezellig. We vinden een hippe pizza tent waar we samen een pizza en een salade delen.De berichten uit Nederland zijn inmiddels hoopvol. Rond 1 uur ‘s nachts krijgen we van Cecile bericht dat ze door de security heen is, ondanks de drukte en hectiek op Schiphol. Haar vlucht vertrek op tijd. Wij slapen nog wat uurtjes….