Duizenden rode torii’s

Het regent een beetje als we op pad gaan. Het is een stuk aangenamer dan de afgelopen dagen. Dat komt goed uit want we gaan een actieve ochtend tegemoed. Op het weerbericht hebben we gezien dat er een tyfoon onderweg is. Maar die laat volgens de voorspellingen nog even op zich wachten.

We pakken de trein naar Inari waar we eerst koffie drinken en geroosterd toast met kaas eten in een leuk, hip koffietentje. Dan bezoeken we Fushimi Inari Shrine. Deze schrijn is al in de 8e eeuw gewijd aan de kami Inari. De god van de rijst. Het is misschien wel het symbool van Japan. Het is een indrukwekkend complex van schrijnen en rode torii poorten. Een torii is een poort die de overgang van de normale naar de heilige wereld markeert. Er staan er hier wel 10.000. Allemaal rood geschilderd en voorzien van de namen van de bedrijven en families die ze gedoneerd hebben. Voor 175.000 yen heb je er al een. Langs de route die wandelen zien we ook honderden vossen. De vos is de boodschapper van Inari. De sleutel in zijn bek geeft toegang tot de rijstschuur.

Het is erg druk bij de tempel, als is het volgens Google minder druk dan normaal. Blij dat het dus niet “normaal” was… In de eerste galerij is het dringen geblazen. Iedereen wil een foto zonder andere mensen erop, en niemand wil op elkaar wachten…

Maar zoals we gewend zijn haken veel mensen al na de eerste galerij af. Wij lopen door en al snel wordt het rustig. Het pad dat we lopen is zo’n 4 kilometer lang en brengt ons, door de bossen naar de top van de berg. Ca. 230 meter hoog. Het zijn dus flink wat trappen op… en weer af natuurlijk. Het was de moeite waard. Al had ik gehoopt op een prachtig uitzicht over de stad. Maar boven staat een tempeltje en is het vooral erg groen.

Na ons bezoek aan dit prachtige complex nemen we de metro naar Nishiki Market. We hebben wel trek zo na die klim, dus we eten wat in een van de restaurants. Daarna slenteren we over de markt.

Het is inmiddels tegen vieren en nog steeds droog. Zin om nog langer door de stad te lopen hebben we niet. We halen boodschappen voor het avondeten en pakken de bus terug. Even lekker douchen, de blog bijwerken en zo lekker eten en een kaartje leggen.

De tyfoon Jongdari is nog steeds onderweg. Het lijkt vooral vannacht slecht te worden. Prima timing dus, dan kunnen we morgen weer op pad! Ik hoop wel dat de schade mee zal vallen. De verwachting is dat het gebied dat zo zwaar getroffen is toen we in Japan aankwamen nu een tweede klap krijgt….

Morgen vertrekken we naar Osaka, alweer de laatste bestemming van deze bijzondere reis.