Teufelskanzelsteig

Onze eerste dag in het Zwarte Woud. Het idee is om te beginnen met verse broodjes die je vanaf 8.00 uur op de camping kunt kopen. Maar als ik om 8.17 uur bij het winkeltje aankom is het brood op. Zo lang de vooraad strekt…. dat hadden ze nog zo gezegd. Beetje jammer. Dus we ontbijten met witte puntjes uit Nederland die, ook na 4 dagen, nog prima smaken.

We stappen in de auto voor een ritje van een kleine uurtje naar Bad Griesbach. Het is een prachtige tocht. Door leuke dorpjes, groene dalen en door de bergen. Ik houd ervan om de bergen te slingeren. Bij iedere haarspeldbocht denk ik even aan mijn vader… volgens mij vond hij rijden de bergen ook heerlijk. Zo zag het er vanaf de achterbank in ieder geval altijd uit. Nabij het stadje is een mooie wandeling die start op zo’n 600 meter boven zeespiegel nabij de skischans. Tot onze verbazing stapt een een jong meisje – in een veel te groot pak – op de latten en zoeft naar beneden. Heldin!

De wandeling is prachtig. We klimmen een meter of 300 omhoog. Soms over brede paden, dan weer smalle trappen en kleine kronkelpaden. Onderweg komen we langs de waterval. Die viel dan weer een beetje tegen.

De waterval…

Onderweg komen we een dame tegen met een electrische mtb. Haar derailleur is afgebroken en ze kan eigenlijk niets meer met de fiets. Rody weet de ketting vast te zetten met het lipje van de krentenbollenzak. Handige Harrie…. Zo kan ze in ieder geval naar beneden rijden.

Helemaal boven is het uitzicht prachtig. We blijven er een tijdje zitten. Genieten van het uitzicht, de rust en de vogels. Helaas arriveert een flinke groep wandelaars die luid kwebbelend een eind maken aan de rust en genieten van de drankjes die je bovenop de berg kunt kopen (een soort stalletje met een geldbakje). Grappig concept. En het is ook iemands baan om een paar keer per week de berg op te tuffen om de flessen aan te vullen…. ontspannen werk lijkt me.

We besluiten de groep lekker achter ons te laten en de afdaling in te zetten. Naar beneden gaat een stuk sneller.

Op de weg terug stoppen we in Zelm am Hammersbach. Een schattig stadje. We eten er een ijscoupe, wandelen een rondje en pinnen contant geld, want op veel plekken is digitaal betalen niet mogelijk. Tja.

Het is heerlijk bbq weer. Dus zo sluiten we deze dag af…

Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *