Aapjes en heel veel tempels

Oh wat was het weer warm vandaag. 37 graden en vooral in de ochtend scheen de zon volop. Het is eigenlijk te warm om op pad te gaan. Maar we zijn in Kyoto en willen onze tijd toch optimaal benutten.

Even na negenen lopen we van ons appartement in 15 min naar het treinstation. Daar nemen we de trein naar Arashiyama. We hopen onderweg een bakker tegen te komen, maar helaas. In Arashiyama is ook niet veel, dus we kopen bij een supermarkt een soort voorgesmeerde boterhammen met jam en pindakaas. Het leek nog wel oké, maar het was niet oké. Na dit ‘luxe’ ontbijt, vergezeld van heerlijk mineraalwater, vervolgen we onze weg. En ja hoor, enkele minuten later een bakker… We besluiten baconbroodjes mee te nemen voor de lunch. Hebben we die alvast in the pocket.

Als eerste bezoeken we Monkey Forrest. We moeten ongeveer 20 minuten omhoog wandelen om er te komen. Pittig met dit weer. Boven treffen we inderdaad Japanse sneeuwapen, heel schattig. Ook een mooi uitzicht over de stad. Het is grappig om te zien hoe snel we van de stad weer in het bos lopen.

Na de aapjes wandelen we terug en bezoeken we Tenryuji Tempel. De tempel zelf is mooi, maar de tuin eromheen is prachtig. We wandelen door het complex, de tuin en nemen de achteruitgang om snel in het beroemde bamboebos te zijn.

Het is erg druk in het bamboebos. Dus dat doet iets met de sfeer. Jammer, maar ja. Iedereen had hetzelfde, goede idee…

We vervolgen onze weg. Het wordt al snel rustiger. Als er gelopen moet worden haken veel mensen al snel af lijkt het. We wandelen deels door het bos, en deels gewoon langs huizen. Onderweg drinken we wat bij de leuk café waar ook cake geserveerd wordt. We nemen alle drie een stukje. Het is zalig.  De eigenaresse, een schattig dametje, staat erop een foto van ons te maken.

Via Saga-Toriimoto Preserved street wandelen we verder. In deze straat staan traditionele Japanse huizen en naar zeggen herleeft hier het oude Kyoto. Het zijn machiya (townhouses), gebouwd in de Meiji periode (1868-1912). Het is erg rustig en begint een beetje te regenen. Verkoeling biedt het helaas niet.

Aan het einde van de straat ligt de Adashino Nenbutsuji Tempel. Een tempel uit de 9e eeuw. In de tuinen rondom deze tempel staan 8.000 kleine stenen, voor 8.000 verlaten zielen. Het is hier zo sereen. Indrukwekkend om te zien.

De Otagi Nenbutsuji Tempel is de laatste tempel op ons lijstje voor vandaag. In de tuin rondom de tempel staan zo’n 1.200 beelden van toegewijde volgers van Boeddha. Stuk voor stuk uniek. Erg bijzonder om te zien. Helaas maak ik, Catelijne, een flinke val (ik stond op een bankje) tijdens het maken van een foto van Cecile. Een kapotte hand en morgen vast een stijve rug en nek…. Onderweg kopen we pleisters en bij een openbaar toilet krijg ik zowaar ehbo van een vriendelijke Japanner…

Omdat we moe zijn van al die kilometers (grotendeels berg op) pakken we de bus terug.

We wandelen voor het eten nog even door het Gion district. Met een beetje mazzel kom je hier een Maiko tegen, dat is een Geiko (ook wel Geissha) in opleiding. We komen er uiteindelijk drie tegen. Ze zien er prachtig uit met hun witte gezichten,  prachtige kleding en hoge, houten schoenen. Cecile maakt op afstand een foto. Zie uitsnede hieronder.

Alle idiote toeristen die werkelijk gewoon achter ze aanrennen en op een halve meter afstand een selfie willen maken heb ik eraf gehaald. Ik had last van plaatsvervangende schaamte….