Het is tijd om Frankrijk te verlaten. Eerst is het nog even een heel gedoe om bij de camping weg te komen. De enige toegangsweg is een smalle straat waar ook nog auto’s geparkeerd staan. In de straat parkeert, net als wij aan komen rijden, een betonwagen. Als er weer auto’s langs kunnen is het even de vraag of wij er ook langs passen. Maar met wat hulp van Rody en een ingeklapte spiegel gaat het net. De volgende blokkade is een wit busje die midden op de weg staat. Hij vindt dat we de camper maar links tussen de auto’s moeten manouveren zodat hij er langs kan. En dat terwijl hij op een kruispunt staat…. De auto achter hem maakt ruimte, maar hij wil er niets van weten. Schreeuwt als een gek tegen Rody die op zijn beurt gebaart dat hij er niets van verstaat. De man stapt uit en gaat nog harder schreeuwen. We laten hem maar. Uiteindelijk kiest hij eieren voor zijn geld. Ik ga echt niet achteruit inparkeren in die smalle straat voor zo’n gek. Hij scheurt achteruit en ik bedank hem vriendelijk: “merci beaucoup!”. Als blikken konden doden…
Pff… nu kunnen we echt op pad. We doen nog wat boodschappen bij de Carrefour en zetten daarna koers richting Gent. We staan op een camping in de buurt van deze Vlaamse stad. Morgen willen we hier nog een mooie fietstocht maken langs de Leie en de kastelen in de buurt.
De middag brengen we door in het zonnetje. En eindelijk kan de bbq weer eens aan…. fijn dagje zo.
Geniet nog van de laatste dagen