Bijna niks

We zijn nu vier weken onderweg. Het voelt lang en kort tegelijk. We missen Cecile en de mensen waar we veel van houden, maar hebben het samen ook heel fijn en de reis doet ons goed. Het is fijn om veel te appen en te bloggen, zo houden we toch contact.

Dit is by far de meest luie dag van de afgelopen weken. Eerst koffie. Dan een laat ontbijt. Inmiddels start de F1 en met de wifi van de camping lukt het ons de wedstrijd te volgen.

Als Max als eerste over de finish is gereden slenteren we naar het centrum waar we bij een pizzeria heerlijke pizza’s eten. Een pizza met zeevruchten is hier rijk gevuld. Jammie.

De rest van de middag brengen we door op het strand. Lekker lezen, mensen kijken, beetje mijmeren en zwemmen (ja, Cecile, ik ben gaan zwemmen). De zee is wild, de golven best hoog. Toch duiken we erin. Het is heerlijk. Tot ik koppie onder ga en een hap zeewater naar binnen krijg… ieuw.

We bellen even met Cecile (fijn!!) en blijven tot laat hangen op het strand. Na een heerlijke douche eten we nog een broodje. Van zo’n luierdag word je lui…

Morgen gaan we verder. Het plan was Lissabon maar we werden er door Mylene op gewezen dat daar nu een groot feest is en dan het erg druk is in de stad. Gezien de beperkte camperplaatsen en het feit dat Lissabon de coronahotspot is van Europa is slaan we die stad over. Evora is de volgende bestemming, de hoofdstad van het gelijknamige district in de regio Alentejo. Daarna reizen we door het binnenland langzaam naar het Noorden. Benieuwd…

Een camper kan altijd nog groter 😉
Bookmark the permalink.

One Response to Bijna niks

  1. Mirelle says:

    Groot groter grootst

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *