Santa Cruz

Een dagje Santa Cruz, op zaterdag, in het hoogseizoen is een beetje als op een zonnige zomerse zaterdagmiddag met de auto naar Scheveningen. Wat een hectiek…

We zijn redelijk vroeg in Santa Cruz en halen vol goede moed bij ons Hostel een parkeervergunning. Maar helaas, alle straten staan al bomvol. Wat een gedoe. We besluiten de stad weer uit te rijden en met een shuttlebus naar het strand te gaan. Die auto halen we dan later wel weer op. Ik schrijf het nu heel nochalant, maar ik had het niet naar mijn zin.

Eenmaal bij het strand belanden we in een groot pretpark. De Boardwalk is het oudste, nog in gebruik zijnde Amerikaanse pretpark.

Hier staat ook een van de beroemste houten achtbanen van de wereld: de Giant Dipper. In de loop van de middag zijn de wachtrijen enorm.

We halen een snelle lunch en ploffen neer op het strand met op de achtergrond gillende mensen in de achtbaan. Onze ter plekke aangeschafte parasol biedt wat bescherming tegen de zon. Overal om ons heen zitten grote families die hele partytenten, stoelen, koelboxen en tassen vol met eten (lees chips) mee hebben genomen. De meeste zijn van Latijns Amerikaanse afkomst, dus weinig Engels om ons heen. Wel veel om naar te kijken, en je veel om je over te verwonderen. Wat kunnen mensen toch ongelooflijk veel eten…. we brengen de middag luierend door. Beetje suffen, beetje lezen en vooral mensen kijken.

Rond 18 uur checken we in bij ons Hostel en lopen we naar het best heel gezellige centrum om te eten. We belanden in een diner waar we lekkere vega salades eten en een (vega?) kipburger.

Op weg naar de auto shoppen we nog wat en blijven we een tijdje bij een bluesband kijken.

Tegen de tijd dat we bij de Hostel zijn kunnen we zo waar voor de deur parkeren. Lucky us. Morgen rijden we langs de kust naar San Simeon over de 17 miles drive.