Highway one

Highway one is dé weg langs de kust in Californië. Slingerend langs de zee, met prachtige vergezichten. We dromen er al even van. Als het mistig is, is de wereld ineens iets minder idyllisch.

We staan vroeg op. Omdat we in een Hostel slapen delen we de douche en toilet met een ander gezin dat (helaas) hetzelfde ritme heeft als wij. We moeten een flinke tijd wachten voordat ze allemaal klaar zijn….

Als we naar de auto lopen zien we dikke lagen mist boven zee en de kustlijn hangen. Beetje jammer. We doen dus rustig aan en beginnen de dag bij de Safeway. Eerst koffie bij Starbucks en daarna boodschappen doen. Vandaag geen zin om uit eten te gaan. We kopen genoeg eten en drinken voor de hele dag. Dan gaan we op pad. De 17 miles drive staat als eerste op het programma.Omdat de mist hardnekkiger is dan gehoopt stoppen we in Montery waar we Cannery row bezoeken. Wat leuke winkels en een plek om even wat te drinken. Het wordt inmiddels wel iets lichter, dus we gaan maar verder.

De 17 miles drive is een toeristische route langs de kust. Het leidt je langs luxe golfbanen, mooie huizen en enkele mooie uitkijkpunten zoals Bird rock en Lone pine.

Bird rock

De lone pine staat hier al ruim 200 jaar fier en trots alleen op de rots. Ze zijn er trots op. Wat ze er niet bij vertellen is dat de boom inmiddels aan een kant kaal is, met ijzeren draden wordt vastgehouden en dat er bij zijn wortels een muur is gemetseld. Een kniesoor die daar op let.

Als we de 17 miles drive verlaten rijden we de highway one op. Het is inderdaad een mooie route maar de mist belemmert het zicht wel enorm. Gelukkig trekt het in de loop van de middag open.

We bezoeken Pfeiffer beach. Een prachtig strandje dat alleen te bereiken is via een lange, kronkelige weg naar beneden. Omdat het weer wat tegenzit is het er niet erg druk. We zoeken een plekje zoveel mogelijk uit de wind en blijven hier een tijdje genieten van het uitzicht. Boekje erbij. Wat te drinken. Prima te doen.

De highway one is een weg waar je 55 mile per uur mag rijden, maar met al het verkeer en de vele bochten redden we dat bij lange na niet. We doen er veel langer over dan gepland.Voordat we bij ook ons hotel zijn maken we nog een paar korte stops, waaronder een stop bij een uitkijkpunt waar een kudde zeeolifanten ligt. Zeeolifanten zijn een soort zeehonden, maar wel een maatje groter en danken hun naam aan de slurfachtige neus van de mannetjes. Deze mannetjes kunnen wel 6 meter lang worden en 3000 kg wegen.Pas tegen achten zijn we in het hotel. We eten wat op onze kamer, douchen alle drie al het zand waarmee we vandaag gezandstraald zijn weg, maken plannen voor morgen en spelen nog een potje Yatzee.